5 + 5 ταινίες του 2019 που αξίζει (να ψάξεις) και να δεις

Η κατάστασή μας ίδια και απαράλλακτη και το lacredi προτείνει και πάλι δέκα ταινίες της πλούσιας κινηματογραφικής χρονιάς που πέρασε.

Σημαντική διευκρίνιση: Από την παρακάτω λίστα εξαιρούνται οι δημοφιλέστερες της χρονιάς (Παράσιτα, 1917, Joker, Ιρλανδός, Μικρές Κυρίες, Ο φάρος, Δυστυχώς απουσιάζατε, Το πορτραίτο μιας γυναίκας που φλέγεται, Ιστορία Γάμου, ενδεικτικά) όχι επειδή - αναγκαστικά - στερούνται καλλιτεχνικής αξίας, αλλά γιατί θεωρούμε ότι σε αυτή τη φάση πολύ πιθανόν να τις έχεις ήδη δει, ή να σκοπεύεις anyway να τις δεις, ή όπως και να έχει να σου έχουν πολλάκις προταθεί, μιας και έτυχαν έντονης διαφήμισης και προτάθηκαν από διάφορα άρθρα και sites. Τι συμβαίνει όμως με τις υπόλοιπες αξιόλογες ταινίες του 2019;

1. J' accuse

O Γάλλος λοχαγός Άλφρεντ Ντρέιφους κατηγορείται άδικα για προδοσία και καταδικάζεται σε ισόβια κάθειρξη στο Νησί του Διαβόλου. Η τελευταία ταινία του Ρομάν Πολάνσκι βάζει στο επίκεντρο του προβληματισμού του (μάλλον σκόπιμα και αυτοβιογραφικά) τον άνθρωπο που έχει "άδικα" κατηγορηθεί. Η ταινία που σάρωσε στα Σεζάρ προκαλώντας ποικίλες αντ

. Ταινία κολομβιανής (κυρίως) παραγωγής, σε σκηνοθεσία Alejandro Landes, με άπειρες συμμετοχές σε κινηματογραφικά φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο. Το κρυφό διαμάντι της χρονιάς.

2. Monos

Σε μια βουνοκορφή της Κολομβίας 8 έφηβοι αντάρτες αναλαμβάνουν να προσέχουν μια Αμερικανίδα όμηρο και μία αγελάδα. Ταινία κολομβιανής (κυρίως) παραγωγής, σε σκηνοθεσία Alejandro Landes, με άπειρες συμμετοχές σε κινηματογραφικά φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο. Το κρυφό διαμάντι της χρονιάς.

3. Richard Jewell

Η πραγματική ιστορία του φύλακα που ανακάλυψε το βομβιστικό μηχανισμό στους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Ατλάντα το 1996, που αρχικά ηρωoποιήθηκε και στην συνέχεια κατηγορήθηκε από το FBI. Για άλλη μία φορά, ο Clint Eastwood, αυτή η φοβερή αν και αμφιλεγόμενη καλλιτεχνική προσωπικότητα, επιλέγει σαν κέντρο της ιστορίας του, τον ασήμαντο, ατελή, Αμερικανό μικροαστό (και μαζί με αυτόν τον ήσυχο ανθρωπισμό των καθημερινών ανθρώπων εν γένει), υπενθυμίζοντας μας με την συγκινητική του απλότητα ότι αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους εν ζωή Αμερικανούς σκηνοθέτες. Επ' ευκαιρία επίσης, μας κάνει να μονολογούμε: Πόσο σπουδαία ηθοποιός είναι επιτέλους, η Kathy Bates;

4. Corpus Cristi

Βγαίνοντας από το αναμορφωτήριο, ο εικοσάχρονος Ντάνιελ καταφθάνει σε μία μικρή κωμόπολη ώστε να εργαστεί σε ένα ξυλουργείο. Εκεί, θα αποφασίσει να προσποιηθεί τον ιερέα κάνοντας το αδύνατο - πρακτικά - όνειρο του πραγματικότητα και αναστατώνοντας την τοπική κοινωνία. Υπέροχη πολωνική ταινία του Jan Komasa, με βαθύ κοινωνικό προβληματισμό πάνω στην απώλεια και την διαχείρισή της. Εξαιρετικές ερμηνείες από τον πρωταγωνιστή μέχρι τον τελευταίο κομπάρσο και αμέτρητες συμμετοχές και βραβεύσεις σε φεστιβάλ. Γροθιά στο στομάχι. Must see.

5. Synonymes

Ο Ισραηλινός Γιοάβ καταφθάνει στο Παρίσι αποφασισμένος να κόψει κάθε δεσμό με τη χώρα του. Αρνούμενος να μιλήσει εβραϊκά, προσπαθεί με τη βοήθεια ενός γαλλικού λεξικού, να επινοήσει μια καινούργια ταυτότητα για τον εαυτό του. Εξαιρετική ταινία του Nadav Lapid, που ερευνά με απολαυστική ποιητικότητα το περίπλοκο θέμα του πολιτισμικού αυτοπροσδιορισμού, σε μία πολυπολιτισμική Ευρώπη. Μπορεί άραγε, κάποιος να παραμείνει ο ίδιος κόβοντας με εμμονική βιαιότητα τις ρίζες του; Επάξια Χρυσή Άρκτος στο Φεστιβάλ του Βερολίνου!

6. Le jeune Ahmed

Ο Βέλγος έφηβος Ahmed αναζητώντας αδέξια τη θρησκευτική του ταυτότητα, αποφασίσει με τυφλή ευλάβεια να "εγκληματήσει" στο όνομα του "Θεού" του. Οι υπέροχοι αδελφοί Dardenne, μέσω της γνωστής τους ρεαλιστική αφήγησης, προβληματίζονται πάνω στις αιτίες της άκριτης υποταγής του ατόμου στον κάθε είδους εξτρεμισμό. Πόσο εύκολα μπορεί μία νεανική ψυχή να καθοδηγηθεί μέχρι τα άκρα προκειμένου να ανήκει; Ανθρώπινοι φόβοι, ένστικτα και αδιέξοδα στην πιο αληθινή τους μορφή από δύο θρυλικούς σκηνοθέτες που συνεχίζουν ασταμάτητα να δημιουργούν το πιο αξιομνημόνευτο δείγμα ευρωπαϊκού σινεμά. Και φυσικά, μαζεύουν από το καλύτερο Φεστιβάλ του κόσμου (Κάννες) ένα ακόμα βραβείο. Αυτό της καλύτερης σκηνοθεσίας. Οπωσδήποτε.

7. A hidden Life

Ο Φραντς Γιέγκερστετερ, ένας Αυστριακός αντιρρησίας συνείδησης, αρνείται να αγωνιστεί για τους Ναζί κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και καλείται να υποστεί ο ίδιος και η οικογένειά του τις βαρύτατες συνέπειες. Ο ανθρωπιστής Τέρενς Μάλικ επιστρέφει με μία αληθινή συγκινητική ιστορία, έναν ύμνο πάνω στην δύναμη της ελεύθερη βούλησης και της ελευθερίας του ατόμου. Υπέροχα πλάνα, εξαιρετικές ερμηνείες και ένα σενάριο ποιητικό που χαράζεται ανεπαίσθητα μέσα σου. Μία αμερικανική παραγωγή που έκανε το φεστιβαλικό της ταξίδι ανά τον κόσμο, αλλά στην πραγματικότητα διαφημίστηκε ελάχιστα, ενώ αγνοήθηκε παντελώς από την (κατά καιρούς, καθόλου αξιόπιστη, anyway) αμερικανική ακαδημία. Τι να την κάνεις ωστόσο την ακαδημία, όταν καταφέρνεις να είσαι υποψήφιος για Χρυσό Φοίνικα;

8. J’ai perdu mon corps

Ελληνικός τίτλος: έχασα το σώμα μου. Μια μαγευτική ερωτική ιστορία κινουμένων σχεδίων στο Παρίσι σε σκηνοθεσία Jérémy Clapin. Αμέτρητες διακρίσεις μεταξύ των οποίων υποψηφιότητα για όσκαρ καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων για το 2020. Διαθέσιμη και στο netflix.

9. Queen of Hearts

Όταν ο γιος του συζύγου της από προηγούμενο γάμο μετακομίσει στο σπίτι τους, η ζωή της Αν, μιας επιτυχημένης δικηγόρου, θα αναστατωθεί με απρόβλεπτο τρόπο. Ταινία δανέζικης παραγωγής της May el-Toukhy με μια καθηλωτική ερμηνεία από την πρωταγωνίστρια Trine Dyrholm. Καλοκουρδισμένο κοινωνικό δράμα που εξελίσσεται ταυτόχρονα σε ένα αργό ψυχολογικό θρίλερ και διατηρεί μέχρι το τέλος το σασπένς ως προς τις συμπεριφορές των πολύπλοκων χαρακτήρων της πλοκής του. Βραβείο Κοινού στο Sundance και η επίσημη πρόταση της Δανίας για τα Όσκαρ του 2020.

10. Midsommar

H Ντάνι και ο Κρίστιαν, ένα νεαρό ζευγάρι από την Αμερική, επισκέπτονται μαζί με τους φίλους τους ένα παγανιστικό φεστιβάλ που λαμβάνει χώρα το μεσοκαλόκαιρο σε ένα απομονωμένο σουηδικό χωριό. Δυνατό θρίλερ του Ari Aster, που σε κερδίζει περισσότερο με την ανατριχιαστική του ατμόσφαιρα παρά με την ίδια του την πλοκή. Καλοκαίρι, φως, φαινομενική γαλήνη και ηρεμία αλλά και η ανθρώπινη collectiva - σαν φαινόμενο - στην πιο creepy εκδοχή τους στην κατά πολλούς καλύτερη φετινή (μαζί με το Us) ταινία του είδους.

ΠΡΟΣΕΧΩΣ: 5 + 5 ταινίες του 2018. Χρόνο έχουμε, άλλωστε...

Πηγή εικόνων: ΙMDb